Pani Maria Pecuch, z domu Kowalska, urodziła się 07.04.1931 roku w
Polanach, niedaleko Kuźnicy, na Łemkowszczyźnie. Tam spędziła dzieciństwo, które
wspominała dobrze. Była jednym z dziewięciorga dzieci Piotra i Zofii z domu Wisłocka.
Wychowana była w cieple rodzinnym, w poszanowaniu dla starszych, bliźnich i
wszystkich spotkanych na swojej drodze ludzi. W 1947 r. w ramach akcji „Wisła”
została wysiedlona z rodzinnych stron i wraz z rodzicami i rodzeństwem trafiła do
Osiecka. Tam pomagała rodzicom, uczyła się krawiectwa i śpiewała w pierwszym
chórze (Żurawli) dyrygenta Jarosława Polańskiego. W roku 1961 wyszła za mąż za
Andrzeja Pecucha i przeprowadziła się do Poźrzadła. Tam pracowała ciężko na
gospodarstwie rodzinnym. Wychowała pięciu synów, doczekała się 7 wnuków i 3
prawnuków. Wspierała męża Andrzeja w trudnych chwilach życia, była życzliwa,
serdeczna i bezinteresowna. Lubiła podejmować gości, przez wiele lat, już po śmierci
męża, odbywały się u niej w domu lekcje religii greckokatolickiej. Często odwiedzała
Łemkowszczyznę, zapamiętaną z lat dzieciństwa. Jej życiowa mądrość ściśle
powiązana była z głęboką wiarą w Boga. Bardzo dobrze opisują ją słowa „cicha i
pokorna”.
Na podstawie wspomnień Romana Pecucha.
